معنی اسب کله - جستجوی لغت در جدول جو

اسب کله

تسمه یا ریسمانی که با آن دست های اسب یا استر را ببندند، شبیه و نظیر

(کِ لِ)

دهی است از دهستان گواور بخش گیلان غرب شهرستان شاه آباد که در 75 هزارگزی خاور گیلان و 18هزارگزی خاور گواور واقع است. ناحیه ای است سردسیر ودارای 100 تن سکنه که آب آن از رود خانه گواور تأمین میشود. محصول عمده آن غلات و لبنیات و توتون و ذرت و شغل مردمش زراعت و گله داری است و راهی فرعی به جاده شوسه دارد. در تابستان حدود 100 خانوار از ایل کلهر برای تعلیف احشام و زراعت دیم به حدود این آبادی می آیند و زمستان به گرمسیر (ایوان) میروند. زیارتگاهی بنام بابا حیدر نزدیک این ده واقع و مورد احترام سکنۀ گوران است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

اسپ گله

(اَ گَلْ لَ / لِ)

یلخی. ایلخی. خیل: و فرمود (بهرام گور) تا اسپ گله ها آوردند و اسپان نیک اختیار کرد ببهانۀ شکار تا بهر گله ای که میرسیدند از اسپ گله هاء بهرام میراندند. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 79)

لغت نامه دهخدا

اسی کلا

(اِ کَ)

دهی از دهستان پازوار بخش بابلسر شهرستان بابل، واقع در 7000گزی شمال بابل، کنار شوسۀ بابل به بابلسر. دشت. معتدل مرطوب مالاریائی با 180 تن سکنه. مازندرانی و فارسی زبان. آب آن از چاه. محصول پنبه، کنجد، باقلا، صیفی، غلات. شغل اهالی زراعت. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ادب کده

(اَ دَ کَ دَ / دِ)

جای ادب. ادب گاه:
در این ادب کده جز سر بهیچ جا مگذار
تمام خاک دل افتاده است پا مگذار.
میرزا بیدل

لغت نامه دهخدا

اسب کلان

(اَ بِ کَ)

فرس ثانی. فرس اعظم

لغت نامه دهخدا

دست کله

(دَ کَ لَ / لِ)

چیزی باشد از چرم بافته یا از ریسمان تافته که دستهای اسبان را بدان بندند. (برهان) (از جهانگیری) (آنندراج) ، شبه و نظیر. (برهان) (آنندراج). شبیه و نظیر. (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

اسبله

جزو ماهیان فلس دار حلال گوشت بحر خزر است. ماهیی است بزرگ و سر برهنه که دهانی فراخ دارد و ریشو میباشد و دو ردیف دندان در دهان دارد اسبیله اسبیلی

فرهنگ لغت هوشیار